Stichting Centrale Raad voor Gezinsverzorging

Sinds begin 2013 is Stichting Centrale Raad voor Gezinsverzorging (StCRvG) opgegaan in Stichting Else. De StCRvG is na de fusie met de Nationale Kruisvereniging (1990) omgezet naar een vermogensfonds. Dit fonds financierde projecten op het gebied van de gezinsverzorging.

Geschiedenis

De StCRvG bestaat sinds 1947. Opgericht door 6 landelijke levensbeschouwelijke organisaties die werkzaam waren op het gebied van de gezinsverzorging. Door de oprichting van de StCRvG ontstond er meer eenheid in beleid en uitvoering van de werkzaamheden.. Dit gaf een impuls aan de beroepsontwikkeling van de gezinsverzorgster. Er kwam een tweejarige opleiding, een diploma en een insigne. De werkzaamheden van de StCRvG kunnen goed begrepen worden door de werkzaamheden te plaatsen in het kader van de naoorlogse verzuiling in Nederland. In deze periode werd het particulier initiatief door de overheid en de maatschappij gestimuleerd.

In de praktijk werden de gezinsverzorgenden en gezinshulpen ingezet in gezinnen, waar huishoudelijke en gezinsondersteuning nodig was. Waar vroeger sprake was van het overnemen van taken, worden gezinnen nu begeleid om de taken weer zelf op te pakken. De huidige werkzaamheden van de gezinsverzorging zijn niet wezenlijk veranderd, wel verder geprofessionaliseerd. En er zijn nu meerdere vormen van gezinsverzorging, om die reden, sinds 2008 Thuisbegeleiding genoemd.

Gezinsverzorging nu
Thuisbegeleiding: praktische en psychosociale hulp aan huis
Thuisbegeleiding is praktische en psychosociale hulp aan huis om de zelfredzaamheid te vergroten. Het is een laagdrempelige en relatief goedkope vorm van hulp die een gemeente uitstekend kan inzetten voor de participatie van kwetsbare mensen. Thuisbegeleiding biedt structuur in het dagelijks leven van mensen door te ondersteunen en te activeren. De hulp is gericht op het hele gezin of andere leefeenheid. Het biedt rust, ruimte en regelmaat. “De thuisbegeleider leert me om mezelf te redden.”

Praktische en integrale aanpak thuis

De thuisbegeleider en de cliënt gaan samen aan de slag met praktische zaken. Dat maakt dat de situatie verandert en wekt vertrouwen. De thuisbegeleider doet vaak dingen vóór en ondersteunt en stimuleert de cliënt om vervolgens zelf aan de slag te gaan. De cliënt leert nieuwe vaardigheden om zijn problemen zelf aan te pakken. Kenmerkend voor thuisbegeleiding is dat de problemen integraal worden aangepakt.

Voor kwetsbare burgers die de grip kwijt zijn
Thuisbegeleiding is in te zetten voor kwetsbare burgers die de regie over hun dagelijks leven kwijt zijn en niet op eigen kracht hun problemen kunnen oplossen. Dat kunnen gezinnen met opvoedingsvraagstukken zijn, mensen met een beperking, met een verslaving, langdurig werklozen of mensen met een aandoening. Meestal met een combinatie van problemen, dus meervoudige complexe problematiek. Thuisbegeleiding helpt ook mensen die door een ingrijpende situatie tijdelijk extra kwetsbaar zijn.

(Voor meer informatie klik hier)